آزمون استدلال اخلاقی رست (۱۹۷۳) توسط رست و همکارانش در دو نسخه ی فرم بلند و فرم کوتاه ارائه گردیده است.
پرسشنامه ( questionnaire) یکی از ابزار پژوهش بوده که از مجموعه‌ای از سؤالات تشکیل شده است و هدف آن جمع‌آوری اطلاعات از پاسخ دهندگان می باشد.
اگر چه اغلب محققان، پرسشنامه ها را برای آنالیز آماری پاسخ دهندگان سامان داده‌اند، ولی همیشه شرایط این‌گونه نیست.
فرانسیس گالتون، نخستی کسی بود که اولین بار از پرسشنامه در تحقیقات خود استفاده کرد و شاید بتوان او را مخترع پرسشنامه نامید.
پرسشنامه‌ها نسبت به سایر انواع روش‌های آمارگیری مزایایی دارند که از جمله آنها می توان به موارد ذیل اشاره کرد.
- ارزان هستند
- مانند آمارگیری تلفنی و زبانی، نیاز به تلاش فراوان سؤال‌کننده ندارند
- اغلب دارای پاسخ‌های استانداردی می‌باشند که امکان جمع‌آوری داده را ساده‌تر می‌کند (اما، ممکن است چنین پاسخ‌های استانداردی نیز کاربران را ناامید کند).
یکی از محدودیت‌های جدی پرسشنامه‌ها این است که باید به گونه ای تنظیم شوند که افراد به راحتی قادر به خواندن و پاسخ دادن به آنها باشند.
بنابرین در برخی گروه‌های دموگرافی، ممکن است استفاده از پرسشنامه برای گردآوری داده مناسب نباشد.
همچنین به عنوان نوعی آمارگیری، پرسشنامه دارای بسیاری از اشکالات یکسان مربوط به ساختار و جمله‌بندی سؤال است که در سایر نظرسنجی‌ها نیز می‌توان مشابه آن را یافت.
پرسشنامه‌ها کاربردهای مختلفی دارند. در برخی مواقع از آنها برای نظرسنجی استفاده می‌شود.
در مواقع دیگری پرسشنامه‌های برای سنجش برخی متغیرها در پژوهشهای دانشگاهی به کار می‌روند.
همچنین در رشته‌هایی مانند روانشناسی، برای ارزیابی بیماران قبل و بعد از درمان از پرسشنامه استفاده می‌شود. (منبع: ویکی پدیا)
آزمون استدلال اخلاقی نیز از جمله این پرسشنامه هاست که می تواند مورد استفاده دانشجویان و دانش آموختگان رشته روانشناسی و گرایشات مختلف آن قرار گیرد.
جیمز رست ( James Rest) روانشناس آمریکایی متخصص در روانشناسی و رشد اخلاقی بود.
او به همراه گروهی از همکارانش متشکل از دارسیا ناروائز (Darcia Narvaez) ، مورل ببیو (Muriel Bebeau) و استفان توما (Stephen Thoma) در دانشگاه مینه سوتا به گسترش رویکرد کهلبرگ (Kohlberg) در مورد استدلال اخلاقی می پرداختند.
شکی نیست که تحقیقات رست و همکارانش در زمینه تحول اخلاق ، از جمله مهمترین پژوهشهای روانشناسی به شمار می آید ، چرا که رویکرد جدیدی در سنجش قضاوتهای اخلاقی را ارائه نموده است.
رست و همکارانش (۱۹۷۳) ابتدا در پی دستیابی به روش عینی و قابل اعتمادتری برای سنجش قضاوتهای اخلاقی بودند. روشی که در مقایسه با روش کهلبرگ وقت کمتری طلب کند و نمره گذاری آن نیز ساده تر باشد.
رست و همکارانش آزمونی عینی برای اندازه گیری سطوح مختلف تحول روانی ساختند و آن را آزمون تبیین مسایل Definition Issue Test (DIT) نامگذاری کردند که شامل شش داستان بود (کدیور، ۱۳۷۸).
ما امروزه این پرسشنامه را به عنوان آزمون استدلال اخلاقی می شناسیم.
فرم کوتاه آزمون استدلال اخلاقی شامل سه داستان می باشد. این داستانها معماهای اخلاقی هستند و آزمودنی پس از هر داستان، باید موارد درخواست شده را پاسخ گوید.
فرم کوتاه آزمون استدلال اخلاقی در پژوهشی با عنوان بررسی رشد وجدان اخلاقی دانش آموزان و رابطه آن با جو سازمانی مدرسه در سال ۱۳۷۵ بوسیله کدیور مورد استفاده قرار گرفته است (کدیور، ۱۳۷۸).
در این آزمون که شامل داستانهایی درباره ی مسائل اجتماعی است ، بعد از هر داستان سوالهایی مطرح شده است که پاسخ درست با نادرستی ندارند، بلکه تنها نظر و عقیده آزمودنی را درباره آن سؤالات جویا شده است.
دیویسن و رابینز با تحقیقاتی که در دانشگاه مینه سوتا در زمینه پایایی فرم کوتاه آزمون استدلال اخلاقی انجام داده اند، گزارش کرده اند که پایایی این آزمون حدود ۷۰٪ است (به نقل از کدیور، ۱۳۷۸).
کدیور (۱۳۷۵) در تحقیقی ضریب پایایی این آزمون را با استفاده از روش باز آزمایی ۸۳٪ محاسبه کرده است.
پرسشنامه ی پیش رو شامل شیوه ی اجرا و نحوه ی نمره گذاری می باشد.
.فقط مشتریانی که این محصول را خریداری کرده اند و وارد سیستم شده اند میتوانند برای این محصول دیدگاه(نظر) ارسال کنند.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.